Αφυδάτωση

ΑΦΥΔΑΤΩΣΗ

Συχνά συμπτώματα στα παιδιά αποτελούν οι έμετοι και οι διαρροϊκές κενώσεις, που μπορεί να οδηγήσουν σε αφυδάτωση. Μπορεί να είναι συμπτώματα διαφόρων παθολογικών ή χειρουργικών καταστάσεων και η παιδιατρική εξέταση είναι απαραίτητη.

Για τους εμέτους, καλό είναι να μπορείτε να παρέχετε πληροφορίες από το ιστορικό, όπως η ημερομηνία και ώρα έναρξης, ο αριθμός των εμέτων, το περιεχομενό τους, αν ο εμετός προκλήθηκε αυτόματα ή μετά από βήχα, αν συνυπάρχει πυρετός ή άλλα συμπτώματα και αν ήταν επιτυχής ή όχι η προσπάθεια ενυδάτωσης του παιδιού από το στόμα.

Αντιμετώπιση των εμέτων

Μετά τον έμετο για 1-2 ώρες δεν προσφέρετε νερό ή άλλο υγρό ή τροφή στο παιδί. Αν του δοθεί κάτι, το ήδη ερεθισμένο στομάχι θα αντιδράσει με επανάληψη του εμέτου και θα επέλθει φαύλος κύκλος. Αφού μείνει το παιδί νηστικό για 1-2 ώρες, και εφόσον το παιδί αισθάνεται καλύτερα και επιθυμεί να σιτιστεί, μπορείτε να αρχίσετε την κλασματική χορήγηση υγρών αρχικά και μετά στερεών. Αρχίζετε δηλαδή να χορηγείτε γουλιά γουλιά νερό κάθε 5-10΄. Αν το ανεχτεί καλά, μπορείτε να χορηγήσετε και άλλα υγρά, π.χ. χαμομήλι ή να προσφέρετε κάτι ελαφρύ για σίτιση π.χ. φρυγανιά, ρύζι. Σε περίπτωση που οι έμετοι συνεχιστούν παρά τη διακοπή της σίτισης, μπορεί να χρειαστεί να οδηγηθεί το παιδί στο νοσοκομείο για να λάβει ενδοφλέβια υγρά, να πάρει δηλαδή ορό, για να μην αφυδατωθεί.

Αν το παιδί πάσχει από γαστρεντερίτιδα, τότε πιθανόν να ξεκινήσει και διαρροϊκές κενώσεις.

Για τις διαρροϊκές κενώσεις, καλό είναι να μπορείτε να παρέχετε πληροφορίες από το ιστορικό, όπως η ημερομηνία και ώρα έναρξης, ο αριθμός των κενώσεων, αν είναι υδαρείς ή κρεμώδεις, το χρώμα τους, αν έχουν προσμίξεις βλέννης ή αίματος και αν συνοδεύονται από πόνο στην κοιλιά, πυρετό ή άλλα συμπτώματα.

Αντιμετώπιση της διάρροιας

Επί διαρροϊκών κενώσεων, είναι σημαντική η ενυδάτωση του παιδιού καθώς και η θερμιδική του κάλυψη. Αφενός λοιπόν δίνετε στο παιδί άφθονα υγρά και ηλεκτρολυτικά διαλύματα (ο καθορισμός της ποσότητας των ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων θα γίνει κατόπιν συνεννόησης με τον παιδίατρο), αφετέρου προσπαθείτε να το επανασιτίσετε έγκαιρα, διότι έχει φανεί ότι η επούλωση του εντέρου επιταχύνεται όχι με τη νηστεία, αλλά με την έγκαιρη επανασίτιση. Δεν χρειάζεται ειδική δίαιτα στις γαστρεντερίτιδες. Σαφώς στην οξεία φάση θα ξεκινήσετε με εύπεπτες τροφές (π.χ. ρύζι,κοτόπουλο, φρυγανιά) και θα συνεχίσετε προσθέτοντας σταδιακά και τις υπόλοιπες τροφές. Σε καμία περίπτωση δε δίνετε σε ένα βρέφος ή παιδί κάτι που δεν έχει ξαναδοκιμάσει. Αποφύγετε επίσης τα γλυκά, καθώς η ζάχαρη δρα ωσμωτικά στο έντερο, διευκολύνοντας την απώλεια και άλλων υγρών. Στα θηλάζοντα βρέφη συνεχίζετε κανονικά το θηλασμό, διότι το μητρικό γάλα δρα προστατευτικά και θεραπευτικά στο εντερικό επιθήλιο.

Προσοχή πάντα στα σημεία αφυδάτωσης, που θα πρέπει να σας κινητοποιήσουν να ζητήσετε άμεσα ιατρική βοήθεια. Σημεία αφυδάτωσης είναι η ξηρότητα της γλώσσας και των χειλιών, το “στέγνωμα” του δέρματος, η υπνηλία ή η ευερεθιστότητα, η ταχυκαρδία, η μείωση των ούρων και στα βρέφη ειδικά όταν εισέχει η πηγή του κρανίου.

Παναγιώτα Χαϊκάλη Παιδίατρος