Ρινίτιδα

ΡΙΝΙΤΙΔΑ

Αρκετά συνηθισμένα συμπτώματα της προνηπιακής, νηπιακής και παιδικής ηλικίας είναι η ρινίτιδα (καταρροή/ μπούκωμα/ μύξες) και ο βήχας, ειδικά τους χειμερινούς μήνες. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων οφείλονται σε ιώσεις και σπάνια σε μικροβιακές λοιμώξεις.

Η βασική αντιμετώπιση της ρινίτιδας είναι η συστηματική χρήση φυσιολογικού ορού. Ο φυσιολογικός ορός δρά βλεννολυτικά, δηλ. ρευστοποιεί τα εκκρίματα και αποιδηματικά, δηλ. ξεπρήζει το βλεννογόνο της μύτης. Ο φυσιολογικός ορός τοποθετείται με το μωρό ή το μικρό παιδί ξαπλωμένο ή σε ημικαθιστή θέση μαλακά σε κάθε ρουθούνι είτε με τα ειδικά φιαλίδια είτε με σύριγγα μιας χρήσης (χωρίς τη βελόνα φυσικά). Αν χρησιμοποιείτε σύριγγα αυτή πρέπει να αλλάζει κάθε φορά που κάνετε πλύση. Δεν πρέπει να ασκείτε πίεση κατά την πλύση, διότι έτσι μπορεί να προκαλέσετε εσείς οξεία μέση ωτίτιδα σε ένα μικρό παιδί.

Εναλλακτικά με τις αμπούλες φυσιολογικού ορού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα έτοιμα σπρεύ ψεκασμου φυσιολογικού ορού, πάντα όμως το κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού και απολυμαίνοντας το ρύγχος μετά από κάθε χρήση με λίγο βαμβάκι με οινόπνευμα.

Η χρήση του φυσιολογικού ορού καλό είναι να γίνεται 10-15΄ πριν το γεύμα ή τον ύπνο. Ανάλογα με την κατάσταση του παιδιού μπορεί να χρειαστούν 3-6 πλύσεις την ημέρα.

Για μεγαλύτερα παιδιά η διαδικασία διαφοροποιείται στην τοποθέτηση του φυσιολογικού ορού, που γίνεται σε όρθια ή καθιστή θέση με το κεφάλι ελαφρώς γερμένο προς τα εμπρός και λίγο πλάι και τον ορό να τοποθετείται είτε με σύριγγα με μια ελαφρά πίεση, είτε με ψεκασμό.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να χρειαστεί η χρήση ενός ήπιου αποσυμφορητικού, το οποίο θα πρέπει να γίνει κατόπιν αξιολόγησης από τον παιδίατρο επί επίμονων συμπτωμάτων. Τα τοπικά αυτά σκευάσματα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για πολλές μέρες, καθώς μπορεί να προκαλέσουν rebound φαινόμενο, δηλ. Ρινίτιδα από τη διακοπή τους, ενώ η συχνή χρήση μπορεί να προκαλέσει ατροφία του ρινικού βλεννογόνου.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις που οι εκκρίσεις επιμολύνται και αποκτούν σταδιακά κίτρινο και πράσινο χρώμα, μπορεί να χρειαστεί να χορηγηθεί αντιβίωση, ως θεραπεία μικροβιακής ρινοκολπίτιδας, κατόπιν όμως πάντα εξέτασης από τον παιδίατρο.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η σημασία της εκπαίδευσης για τη συνεργασία του παιδιού στη χρήση του φυσιολογικού ορού, που είναι κάτι που θα χρειαστεί να κάνει πολλές φορές στη ζωή του. Από την ηλικία των 3 ετών τα παιδιά μπορούν να βάζουν μόνα τους τον ορό στη μύτη αν θέλουν.

Παναγιώτα Χαϊκάλη Παιδίατρος